Բլոգ

Հաճախ ծնողները, լսելով երեխայի` շաբաթներով չանհետացող հազը, դառնում են խիստ անհանգիստ և մոռանում մի շատ կարևոր փաստի մասին, այն է թե՝ հազն իրականում մեր թշնամին չէ, այլ մեր ընկերը՝ օրգանիզմի պաշտպանական ռեֆլեքսներից մեկը։Հազն օգնում է մաքրել շնչուղիները այնտեղ հայտնված օտար մասնիկներից, օրինակ` մանրէներից կամ կուտակված լորձից։ Սակայն, որքան էլ «բարի» լինի նույն այդ հազը, 2-3 շաբաթ պահպանվելու պարագայում պարտադիր է հետազոտվել մանկաբույժի կողմից և վերագնահատել երեխայի վիճակը։Ինչպես հայտնի է` հազի հիմնական պատճառը շնչառական վիրուսային վարակներն են, որոնք օդակաթիլային ճանապարհով (հազից կամ փռշտոցից, վարակված երեխայի կենցաղային իրերին կամ խաղալիքներին ձեռք տալուց) փոխանցվող, ինքնասահմանափակվող սեզոնային վիրուսային հիվանդություններ են։ Սովորաբար սկսվում են աշնանը` ձգվելով մինչև գարնան վերջ (կամ, ինչպես ասում են, ուսումնական տարվան զուգընթաց): Շնչառական վիրուսային վարակներին հազից բացի հաճախ ուղեկցում են հետևյալ ախտանշանները՝ քթահոսություն, ջերմության բարձրացում (38° և ավել), դող և սարսուռ, գլխացավ, մկանացավ, կոկորդում քերոցի զգացում, երբեմն՝ փսխումներ կամ փորլուծություն։ Վարակից հետո մնացած հազը կարող է պահպանվել անգամ հիմնական ախտանշանների վերացումից հետո, ընդհուպ` մի քանի շաբաթ։

Ընդհանուր տեղեկություն Ինսուլինը պեպտիդային հորմոն է, որը արտադրվում է ենթաստամոքսային գեղձի բետա բջիջների կողմից: Այն գլյուկոզայի մետաբոլիզմը կարգավորող կարևորագույն հորմոն է, ինչպես նաև մասնակցում է սպիտակուցների սինթեզին և տրիգլիցերիդների պահեստավորմանը: 1-ին տիպի շաքարային դիաբետն (ինսուլինակախյալ շաքարային դիաբետ) առաջանում է ինսուլինի անբավարարությունից՝ ենթաստամոքսային գեղձի ինսուլին արտադրող կղզյակների (բետա) բջիջների ոչնչացման հետևանքով։ 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետը (ոչ ինսուլին-կախյալ շաքարային դիաբետ) բնութագրվում է ինսուլինի նկատմամբ կայունությամբ (ինսուլինի ռեզիստենտություն): Ենթաստամոքսային գեղձի բետա բջիջների ուռուցքներ (ինսուլինոմա) ունեցող հիվանդների մոտ ինսուլինի մակարդակը կարող է աճել: Արյան մեջ ինսուլինի կոնցենտրացիայի ավելացումը կոչվում է հիպերինսուլինեմիա: Այս դեպքում արյան մեջ գլյուկոզայի պարունակությունը կտրուկ նվազում է, ինչը կարող է հանգեցնել հիպոգլիկեմիկ կոմայի և նույնիսկ մահվան, քանի որ ուղեղի գործունեությունը ուղղակիորեն կախված է գլյուկոզայի կոնցենտրացիայից: Հետևաբար, շատ կարևոր է վերահսկել գլյուկոզայի մակարդակը, երբ պարենտերալ կերպով կիրառում են ինսուլին և շաքարային դիաբետի բուժման համար օգտագործվող այլ դեղամիջոցներ:

Ընդհանուր տեղեկությունՄարդու քորիոնիկ գոնադոտրոպինը (hCG) գլիկոպրոտեինային հորմոն է որը կազմված է երկու ենթամիավորներից՝ α- և β-շղթաներից: Սպիտակուցը արտադրվում է տրոֆոբլաստի (բլաստոցիստի արտաքին բջիջներից կազմված շերտ,որն անհրաժեշտ է իմպլանտացիայի համար) կողմից; այն ծառայում է դեղին մարմնի պահպանմանը հղիության առաջին շաբաթների ընթացքում և խթանում է պրոգեստերոնի արտադրությունը: Ենթադրվում է, որ այն մասնակցում է պտղի սեռական տարբերակման գործընթացներին: Հղի կանանց շիճուկը հիմնականում պարունակում է ինտակտ hCG: Այնուամենայնիվ, քիչ քանակությամբ ազատ α- և β ենթամիավորները նույնպես շրջանառվում են արյան մեջ: Կենսաբանորեն ակտիվ է միայն ինտակտ հորմոնը։

Հազը բնական ռեֆլեքս է, որն օգնում է ձեր մարմնին մաքրել գրգռիչները կոկորդից և թոքերից: Երբեմն հազը բնականոն է և առողջարար: Այնուամենայնիվ, հազը, որը տևում է շաբաթներ կամ առաջացնում է անգույն կամ արյունոտ լորձ, կարող է վկայել բժշկական խնդրի մասին: Հազը դասակարգվում է որպես «սուր», եթե դրանք տևում են երեք շաբաթից պակաս, և «քրոնիկ», եթե դրանք շարունակվում են ավելի քան ութ շաբաթ մեծահասակների մոտ կամ չորս շաբաթ երեխաների մոտ:Հազի ընդհանուր պատճառները Շատ բաներ կարող են առաջացնել հազ, այդ թվում՝ Գրգռիչներ կամ ալերգեններ • Ծուխը. • Ուժեղ բույրեր. • Բորբոսը. • Փոշի. • Կենդանիների թեփը. • Լորձ. • Որոշ դեղամիջոցներ: Պայմաններ, որոնք առաջացնում են սուր կամ կարճատև հազ • Մրսածություն. • Գրիպ. • Սուր բրոնխիտ կամ բրոնխիոլիտ. • Սինուսիտ. • Թոքաբորբ. • Սուր ալերգիկ ռեակցիա • Կապույտ հազ. • Ասթմա. • Ալերգիա. • Երկրորդական կամ երրորդական ծխի ազդեցություն:

ՈՒլտրաձայնային հետազոտությունը բժշկական պրոցեդուրա է, որի ժամանակ օգտագործվում են բարձր հաճախականության ձայնային ալիքներ, մարմնի ներսից իրական ժամանակում պատկերներ ստանալու համար:Տվյալ ձայնային ալիքները անվնաս են և չեն ներառում ճառագայթում, ինչը ուլտրաձայնը դարձնում է հղիության ընթացքում զարգացող պտղի մոնիտորինգի նախընտրելի մեթոդ, ի տարբերություն ռենտգենյան կամ CT սկանավորման: ՈՒլտրաձայնային սկանավորումն օգտագործվում է մեր մարմնի ներքին կառուցվածքների, օրգանների, օրգան համակարգերի, մկանների, ջլերի, փոփոխված ավշահանգույցների կամ արգանդի խոռոչում գտնվող պտղի պատկերը ստանալու համար: ՈՒլտրաձայնային հետազոտության պատճառները կարող են ներառել. •Ցավը, նորագոյացությունների կասկածը, լեղապարկում, երիկամներում քարերի առկայության կասկածը, սրտխառնոցը, բերանում դառնահամը, աղիների փքվածությունը, մաշկի, լորձաթաղանթների դեղնությունը, երկարատև արյունահոսությունները արգանդից, կլման ակտի խանգարումները, նյարդային դյուրագրգիռ վիճակը, սրտխփոցը, երկարատև ջերմելը և այլն: •Բժշկական մոնիտորինգ •Տարբեր բժշկական պրոցեդուրաների մասնակցությունը •Հղիության ընթացքում պտղի զարգացման ստուգում

Էխոսրտագրությունը (կամ «էխո») ուլտրաձայնային թեստի տեսակ է, որն օգտագործվում է ձեր սրտի շարժվող պատկերները ստանալու համար: Հետազոտության ընթացքում փոքրիկ սարքը տեղադրվում է ձեր կրծքավանդակի վրա՝ բարձր հաճախականությամբ ձայնային ալիքներ արձակելու համար, որոնք ստեղծում են ձեր սրտի փորոքների և փականների պատկերները: Դրանք օգնում են սրտաբանին գնահատել սրտի ընդհանուր վիճակը: Էխո հետազոտությունը հաճախ ներառում է դոպլերային ուլտրաձայնային և գունավոր դոպլերային տեխնիկա՝ ձեր սրտի փականներով արյան հոսքը գնահատելու համար: Այս լրացուցիչ հատկանիշները թույլ են տալիս ավելի մանրամասն գնահատել սրտի վիճակը: Ի տարբերություն այլ ախտորոշիչ մեթոդների, ինչպիսիք են ռենտգենը կամ ԿՏ սկանավորումը, էխոկարդիոգրաֆիան չի ներառում ճառագայթում, ինչը դարձնում է այն ավելի անվտանգ տարբերակ ձեր սրտի կառուցվածքը և աշխատանքը գնահատելու համար: Էխոսրտագրություն լի փոխարինում ԷԿԳ-ին և հակառակը Թեև և՛ էխոսրտագրությունը, և՛ էլեկտրասրտագրությունը (ԷԿԳ կամ ԷՍԳ) օգտագործվում են սրտային հիվանդությունների ախտորոշման համար,այնուամենայնիվ դրանք տարբեր հետազոտման մեթոդներ են և չեն փոխարինում մեկը մյուսին: • Էխոն գնահատում է ձեր սրտի կառուցվածքը և ֆունկցիան՝ տրամադրելով նրա վիճակի և շարժման դինամիկ պատկերներ: • ԷԿԳ-ն գրանցում է ձեր սրտի էլեկտրական ակտիվությունը և ստեղծում գրաֆիկ, որը ցույց է տալիս ձեր սրտի հաճախությունը և ռիթմը:

Ցածր հեմոգլոբինը մի վիճակ է, երբ ձեր հեմոգլոբինի մակարդակը նորմայից ցածր է: Հեմոգլոբինը պիտակուց է, որը գտնվում է արյան կարմիր բջիջներում և տեղափոխում է թթվածինը ամբողջ մարմնով, որն անհրաժեշտ է էներգիայի և բջիջների աշխատանքի համար: Ցածր հեմոգլոբինը կարող է տարբեր պատճառներ ունենալ, ինչպիսիք են՝ անեմիա կամ նույնիսկ քաղցկեղ: Երբ հեմոգլոբինի մակարդակը նվազում է, ձեր մարմինը պայքարում է բավարար քանակությամբ թթվածին ստանալու համար, ինչը հանգեցնում է հոգնածության և թուլության:Հեմոգլոբինի ցածր մակարդակի պատճառ կարող են դառնալ մի քանի գործոններ. • Ոսկրածուծի վրա ազդող պայմանների պատճառով մարմինը անբավարար արյան կարմիր բջիջներ է արտադրում: • Արյան կարմիր բջիջները ավելի արագ են մահանում, քան դրանք փոխարինվում են: • Վնասվածքներից, հիվանդություններից կամ այնպիսի պայմաններից, ինչպիսիք են ուժեղ դաշտանները կամ ներքին արյունահոսությունը (օրինակ՝ խոցերը) արյան կորուստը կարող է սպառել երկաթը և իջեցնել հեմոգլոբինը: • Երկաթի վատ կլանումը խանգարում է արյան կարմիր բջիջների արտադրությանը: • Էական սննդանյութերի պակասը, ինչպիսիք են երկաթը, վիտամին B12-ը և B9-ը, կարող են հանգեցնել ցածր հեմոգլոբինի:

Ամեն օր քիչ քանակով մազեր կորցնելը համարվում է նորմալ, քանի որ այն մաս է կազմում ձեր մազերի բնական աճի ցիկլին: Մազերը սովորաբար կրկին աճում են, և դուք պահպանում եք մազերի լիարժեք քանակը: Սակայն հիվանդությունները, հորմոնալ փոփոխությունները, սթրեսը, ծերացումը և ժառանգական գործոնները կարող են խանգարել մազերի աճի ցիկլին՝ հանգեցնելով արտահայտված մազաթափության:Մազաթափության տեսակները:Կան սպիական և ոչ սպիական մազաթափության տեսակներ: Գործնականում հանդիպող տեսակները ներառում են. • Անդրոգենային ալոպեցիա: Ժառանգական մազաթափություն, որը կարող է ազդել և՛ տղամարդկանց, և՛ կանանց վրա: • Ալոպեցիա արեատա: Աուտոիմունային հիվանդություն, որը հանգեցնում է գլխի և մարմնի օջախային մազաթափության: • Տելոգենային ալոպեցիա: Մազերի արագ կորուստ, որը սովորաբար տեղի է ունենում ֆիզիկական կամ էմոցիոնալ սթրեսի կամ հորմոնալ փոփոխությունների պատճառով: • Անագենային ալոպեցիա: Մազերի արագ կորուստ, որը տեղի է ունենում որոշ բուժումների հետևանքով, օրինակ՝ քիմիոթերապիա: Մազաթափության հիմնական պատճառները: Մազաթափությունը կարող է առաջանալ տարբեր գործոններից. • Ժառանգական մազաթափություն: • Գլխամաշկի սնկային հիվանդություն: • Ձիգ սանրվածքներ: • Մազերի վնասակար խնամք (գունաբացում): • Հորմոնալ փոփոխություններ: • Որոշ դեղերի օգտագործում, քիմիաթերապիա: • Թերսնուցում (վիտամինների և միներալների անբավարարություն): • Սթրեսային իրավիճակներ: • Վահանաձև գեղձի հիվանդություններ: Մազաթափության ախտորոշումը: Շատ կարևոր է ժամանակին դիմել բժշկի, ավելի ծանր հետևանքները կանխարգելելու համար: Վաղ հայտնաբերումնու բուժումը կօգնեն լուծել խնդիրները, նախքան դրանց բարդանալը: Մի սպասեք, որ իրավիճակը վատանա՝ այցելեք բժշկի, երբ նկատեք որևէ անսովոր փոփոխություն:Մազաթափության ճիշտ ախտորոշման համար բժիշկը կարող է. • Հարցնել ձեր ընտանիքում նախկինում մազաթափության դեպքերի մասին: • Ստուգել ձեր բժշկական պատմությունը: • Նշանակել որոշ անալիզներ: • Ստուգել գլխամաշկը: • Ծանր դեպքերում կատարել գլխամաշկի բիոպսիա: