Նվեր քարտեր

Ժամանակակից ստոմատոլոգիան առաջարկում է բազմաթիվ եղանակներ ատամների առողջությունն ու էսթետիկան վերականգննելու համար։ Ամենահուսալի լուծումներից մեկը ատամնաբուժական շապիկի տեղադրումն է՝ «գլխարկ», որը ամբողջությամբ ծածկում է վնասված ատամը և պաշտպանում այն քայքայումից։ Ի՞նչ է ատամնաբուժական շապիկըԱտամնաբուժական շապիկը ամուր, ատամի ձևով պրոթեզ է, որը դրվում է բնական ատամի վրա՝ ինչպես գլխարկ։ Տեղադրվելուց առաջ բժիշկը հանում է էմալի փոքր շերտ՝ ապահովելու կատարյալ տեղավորում։ Շապիկները պատրաստվում են տարբեր նյութերից՝ մետաղից, կերամիկայից, ճենապակուց և դրանց համադրություններից։ Ընտրությունը կախված է կլինիկական իրավիճակից և հիվանդի նախասիրություններից։ Ե՞րբ է անհրաժեշտ շապիկՇապիկի տեղադրումը կարող է անհրաժեշտ լինել տարբեր դեպքերում․ • երբ ատամը փչացած է կամ ուժեղ մաշված, • թուլացած ատամը ամրապնդելու համար, • ճեղքերի և կոտրվածքների դեպքում, • արմատախողովակի բուժումից հետո, • կամուրջի ամրացման համար, • էմալի գույնի արտահայտված փոփոխությունների դեպքում, • իմպլանտից հետո։ Գլխավոր նպատակը բնական ատամը պահպանելն է՝ վերականգնելով նրա ֆունկցիան և էսթետիկան։ Ատամնաբուժական շապիկների տեսակները Մետաղյա Պատրաստվում են ոսկուց, պալադիումից, նիկելից կամ քրոմից։ Դրանք հայտնի են ամրությամբ, դիմացկունությամբ ծամելու ծանրաբեռնվածությանը և ատամի նվազագույն մշակմամբ։ Հիմնական թերությունը մետաղական գույնն է, այդ պատճառով դրանք սովորաբար տեղադրվում են հետին ատամներին։ Մետաղակերամիկա Միավորում են մետաղի ամրությունն ու պորցելիայի էսթետիկան։ Գույնը կարող է ընտրվել՝ համապատասխան բնական ատամներին։ Թերությունը՝ պորցելիան ժամանակի ընթացքում կարող է ճաքել, ինչպես նաև շապիկը կարող է մաշեցնել դիմացքի ատամների էմալը։ Սեղմված կերամիկա Մետաղական շրջանակի փոխարեն օգտագործվում է կերամիկական։ Այս շապիկները շատ նման են բնական ատամներին, սակայն ունեն նույն ճաքելու ռիսկը, ինչ մետաղակերամիկան։ Ամբողջական կերամիկա / պորցելյան Առավել բնական տեսք ունեցող տարբերակն են։ Հատկապես տարածված են ցիրկոնիումի երկօքսիդից պատրաստված շապիկները։ Դրանք ամուր են, դիմացկուն և հարմար մետաղական ալերգիա ունեցող հիվանդների համար։ Առավելություններն ու թերությունները Առավելությունները․ • ծամելու ֆունկցիայի վերականգնում, • ատամի պաշտպանություն քայքայումից, • տեսքի բարելավում, • ծառայության ժամկետ՝ 5-ից 15 տարի (երբեմն մինչև 30 լավ խնամքի դեպքում)։ Թերությունները․ • պահանջվում է էմալի հեռացում, • հնարավոր է զգայունություն առաջին շաբաթներին, • ճաքելու կամ թուլանալու ռիսկ, • բարձր արժեք (կախված նյութից)։ Ինչպե՞ս խնամել շապիկները Շապիկը երկար ժամանակ ծառայելու համար անհրաժեշտ է․ • օրական 2 անգամ մաքրել ատամները փափուկ խոզանակով և ֆտոր պարունակող մածուկով, • ամեն օր օգտագործել ատամի թել, • կիրառել անտիսեպտիկ ողողումներ, • խուսափել շատ պինդ և կպչուն ուտելիքներից, • պարբերաբար այցելել ատամնաբույժի՝ զննումների և մաքրումների համար, • բրուքսիզմի դեպքում օգտագործել պաշտպանիչ շապիկ։ Հնարավոր զգացողություններ տեղադրումից հետո Գործողությունից անմիջապես հետո հնարավոր է ունենալ թեթև զգայունություն տաքի ու սառի նկատմամբ, ինչպես նաև լնդերի անհարմարություն։ Սրանք սովորաբար անցնում են մի քանի օրվա ընթացքում։ Վինիրներ թե՞ շապիկներ․ ինչ ընտրել• Վինիրները լուծում են կոսմետիկ խնդիրներ․ թաքցնում են ճաքեր, կոտրվածքներ և գունային փոփոխություններ։ • Շապիկները վերականգնողական բուժում են․ ամրացնում և պաշտպանում են ատամը՝ վերականգնելով նրա ֆունկցիան և էսթետիկան։ Եզրակացություն Ատամնաբուժական շապիկները հուսալի և ստուգված լուծում են, որոնք թույլ են տալիս պահպանել բնական ատամները, վերադարձնել ժպիտին առողջությունը և ինքնավստահությունը։ Նյութի և տեխնոլոգիայի ընտրությունը պետք է կատարել բժշկի հետ՝ հաշվի առնելով ձեր կարիքները, սովորությունները և բյուջեն։

Դոպլեր ուլտրաձայնային հետազոտությունը ժամանակակից և անվտանգ ախտորոշիչ մեթոդ է, որը թույլ է տալիս բժիշկներին տեսնել արյան անոթների կառուցվածքը և գնահատել դրանցում արյան հոսքը։ Ի տարբերություն սովորական ուլտրաձայնային հետազոտության՝ այս մեթոդը ցույց է տալիս արյան հոսքի ուղղությունն ու արագությունը և կարող է հայտնաբերել խցանումներ կամ փոփոխություններ սրտանոթային համակարգում և սրտում։ Ե՞րբ է այն կիրառվում Հետազոտությունը օգնում է բժշկին հասկանալ՝ որքան ճիշտ է գործում արյան շրջանառությունը, արդյոք կան խցանումներ կամ դանդաղում, և կա՞ արդյոք հակառակ հոսք կամ կանգ։ Դոպլերյան ՈւՁՀ նշանակվում է հետևյալ կասկածների դեպքում: • Թրոմբոզներ և թրոմբոֆլեբիտներ • Անոթների նեղացում կամ վնասվածք • Քրոնիկ երակային անբավարարություն • Երիկամների արյան շրջանառության խանգարումներով պայմանավորված հիպերտոնիա • Անոթների անևրիզմաներ և ուռուցքներ • Փոխպատվաստված օրգանների վիճակի վերահսկողություն • Հղիության ընթացքում մոր և պտղի միջև արյան հոսքի գնահատում Հետազոտության տեսակներ Դալիմեդ բժշկական կենտրոնը առաջարկում է դոպլեր ուլտրաձայնային հետազոտության տարբեր տեսակներ․ • Գունավոր Դոպլերյան քարտեզագրումը ցույց է տալիս արյան հոսքի ուղղությունը գունային գամմայի միջոցով: • Սպեկտրալ Դոպլերը գրաֆիկ է, որն արտացոլում է արյան հոսքի արագությունը ժամանակի ընթացքում: • Դուպլեքս սկանավորումը սովորական ՈւՁՀ-ի և Դոպլերի համադրություն է, որը թույլ է տալիս միաժամանակ տեսնել անոթը և չափել արյան հոսքը: • Power Doppler-ը հատկապես օգտակար է օրգանների ներսում թույլ արյան հոսքը գնահատելու համար: • Տրանսկրանիալ Դոպլերը հետազոտում է գլխուղեղի անոթներում արյան շրջանառությունը՝ կաթվածը կամ արյունազեղումը բացառելու համար: Նախապատրաստում և անվտանգություն Հատուկ ցուցումները կախված են հետազոտվող հատվածից: Երբեմն պետք է գալ ստամոքսը դատարկ: Ցանկալի է նաև պրոցեդուրայից 2 ժամ առաջ ձեռնպահ մնալ ծխելուց և նիկոտինային միջոցներից, քանի որ դրանք նեղացնում են անոթները: Դոպլերյան ՈւՁՀ-ն բացարձակ անվնաս մեթոդ է, որը չի օգտագործում ռենտգենյան ճառագայթում և կոնտրաստ նյութեր: Այն նշանակվում է նույնիսկ հղի կանանց՝ մոր և երեխայի միջև արյան հոսքը վերահսկելու համար: Ինչու՞ ընտրել Դալիմեդ բժշկական կենտրոնը • Ժամանակակից փորձագիտական դասի սարքավորումներ: • Ուլտրաձայնային ախտորոշման փորձառու մասնագետներ: • Անհատական մոտեցում յուրաքանչյուր հիվանդին: • Անոթների և սրտի հիվանդությունների ճշգրիտ և ժամանակին ախտորոշում: Եթե դուք հոգ եք տանում ձեր առողջության մասին և ցանկանում եք ստուգել անոթների վիճակը, դիմեք Դալիմեդ բժշկական կենտրոն: Մենք կօգնենք ձեզ ժամանակին բացահայտել խնդիրները և պահպանել ձեր առողջությունը:

Թիրոգլոբուլինը (Tg) գլիկոպրոտեին է, որը մեծ քանակությամբ սինթեզվում է թիրեոցիտների (վահանաձև գեղձի բջիջներ) կողմից և արտազատվում ֆոլիկուլային լուսանցք։ Թիրեոգլոբուլինը վճռորոշ դեր է խաղում վահանաձև գեղձի հորմոնների՝ տրիյոդթիրոնինի (T3) և թիրոքսինի (T4) սինթեզում: Այն պարունակում է մոտավորապես 132 թիրոզինային մնացորդ, որոնց մոտ մեկ երրորդը կարող է յոդացվել մոնոյոդ- և դիյոդթիրոզինի (MIT և DIT)՝ թիրեոպերօքսիդազի և յոդի մասնակցությամբ: MIT-ի և DIT-ի հետագա միացումը՝ T3 և T4 առաջացնելու համար, նույնպես տեղի է ունենում թիրեոգլոբուլինի մատրիքսի վրա՝ թիրեոպերօքսիդազի մասնակցությամբ: Թիրեոգլոբուլինից T3-ի և T4-ի սինթեզը կարգավորվում է թիրետրոպ հորմոնի միջոցով (TSH), վահանաձև գեղձի ներսում յոդի մակարդակով և վահանաձև գեղձը խթանող իմունոգլոբուլինների առկայությամբ։ Թիրեոցիտների կողմից թիրեոգլոբուլինի սինթեզի և ֆոլիկուլներ տեղափոխման ընթացքում ` սպիտակուցի փոքր քանակությունները կարող են անցնել արյան մեջ։ Հետևաբար, արյան մեջ կարելի է հայտնաբերել թիրեոգլոբուլինի ցածր կոնցենտրացիաներ։ Թիրեոգլոբուլինի մակարդակը արյան մեջ կարող է բարձր լինել վահանաձև գեղձի հետ կապված մի շարք հիվանդությունների դեպքում: Թիրեոգլոբուլինի բարձր մակարդակի հիմնական պատճառներն են՝ 1. Վահանաձև գեղձի քաղցկեղը, մասնավորապես՝ դիֆերենցված վահանաձև գեղձի քաղցկեղները (պապիլյար և ֆոլիկուլյար տեսակներ), որտեղ թիրեոգլոբուլինը օգտագործվում է որպես ուռուցքային մարկեր՝ մնացորդային, կրկնվող կամ մետաստատիկ հիվանդությունը հայտնաբերելու համար: 2. Վահանաձև գեղձի բարորակ պրոլիֆերատիվ հիվանդություններ, ինչպիսիք են վահանաձև գեղձի հանգույցները, ադենոմաները և խպիպը, որոնք մեծացնում են վահանաձև գեղձի հյուսվածքի զանգվածը և թիրեոգլոբուլինի արտադրությունը: 3. Վահանաձև գեղձի աուտոիմուն հիվանդությունները, ինչպիսիք են Հաշիմոտոյի թիրեոիդիտը և Գրեյվսի հիվանդությունը, որոնք կապված են վահանաձև գեղձի հյուսվածքի քայքայման կամ բորբոքման հետ: 4. Թիրեոիդիտը (վահանաձև գեղձի բորբոքում), վահանաձև գեղձի ֆիզիկական տրավմանները: 5. Հիպերթիրեոզ՝ վահանաձև գեղձի ակտիվության բարձրացման պատճառով: 6. Վահանաձև գեղձի վիրահատությունից կամ վահանաձև գեղձի հյուսվածքի վնասվածքից հետո թիրեոգլոբուլինի մակարդակը կարող է ժամանակավորապես բարձր լինել: 7. Յոդի անբավարարությունը կամ ավելցուկը նույնպես կարող են ազդել թիրեոգլոբուլինի մակարդակի վրա: Հակաթիրեոգլոբուլինային հակամարմինների (TgAb) առկայությունը կարող է ազդել թիրեոգլոբուլինի չափման վրա, ինչը կարող է բերել կեղծ բարձր կամ կեղծ ցածր թիրեոգլոբուլինի արժեքների: Հետևաբար, խորհուրդ է տրվում միաժամանակ կատարել հակաթիրեոգլոբուլինային հակամարմինների որոշում ՝ այս խանգարումը բացառելու համար:

Վերարտադրողական համակարգի օրգանների առողջությունը մեծապես կախված է ինչպես ներքին, այնպես էլ արտաքին գործոններից։ Այս համակարգի գործունեության խանգարումները կարող են ազդել ոչ միայն կնոջ կամ տղամարդու ընդհանուր առողջության, այլև նրանց սերունդ ունենալու ունակության վրա։ Արտաքին գործոններ Արտաքին վնասակար ազդեցությունների շարքին են պատկանում․ • սեռական կյանքի վաղ սկիզբը, • անկանոն կամ ոչ անվտանգ սեռական կյանքը, • սեռավարակները և այլ վարակիչ հիվանդություններ, • հոգեբանական լարվածությունն ու սթրեսները, • սեռական օրգանների մեխանիկական վնասվածքները, • անբավարար կամ ոչ ճիշտ հիգիենան, • դեղորայքի ոչ ճիշտ կամ երկարատև օգտագործումը (հատկապես հակաբիոտիկներ, հորմոնալ դեղամիջոցներ և հակաբեղմնավորիչներ): Ներքին գործոններ Ներքին պատճառներից կարելի է առանձնացնել․ • օրգանիզմում առկա բորբոքային հիվանդությունները, • հորմոնալ հավասարակշռության խանգարումները, • էնդոկրին համակարգի հիվանդությունները, • արհեստական ընդհատված հղիությունները (աբորտներ), վիժումները, • սեռական օրգանների կառուցվածքային անոմալիաները, ուռուցքները և ժառանգական գործոնները։ Հիվանդությունների հիմնական խմբեր Վերարտադրողական համակարգի ախտաբանությունները պայմանականորեն բաժանվում են մի քանի խմբի․ 1. Հորմոնալ հիվանդություններ – առաջանում են հորմոնների անհավասարակշռության, ներքին սեկրեցիայի գեղձերի գործունեության խանգարումների հետևանքով։ Դրանք կարող են դրսևորվել ձվարանների պոլիկիստոզ համախտանիշով, դաշտանային պարբերաշրջանի խանգարումներով և այլ դրսևորումներով։ 2. Բորբոքային հիվանդություններ – ներառում են կոլպիտ, ցերվիցիտ, էնդոմետրիտ, ադնեքսիտ, մաստիտ և այլ հիվանդություններ։ Դրանք կարող են պայմանավորված լինել ինչպես յուրահատուկ մանրէներով (խլամիդիա, գոնոկոկ, տրիխոմոնադ, վիրուսներ), այնպես էլ ոչ յուրահատուկ հարուցիչներով (աղիքային ցուպիկ, ստաֆիլոկոկ, ստրեպտոկոկ և այլն): 3. Հիպերպլաստիկ հիվանդություններ – կրծքագեղձերի, արգանդի և ձվարանների ուռուցքներ, արգանդի լորձաթաղանթի հիպերպլազիա, պոլիպներ և քաղցկեղային ախտաբանություններ։ 4. Այլ հիվանդություններ – էնդոմետրիոզ, արգանդի պարանոցի հիվանդություններ (էկտոպիա, դիսպլազիա և այլն), ինչպես նաև սեռական օրգանների տարատեսակ կառուցվածքային անոմալիաներ։ Ախտանշաններ Վերարտադրողական համակարգի խնդիրները կարող են դրսևորվել տարբեր ձևերով․ • ցավ ստորին որովայնում և գոտկատեղում, • արտասովոր արտադրություն սեռական ուղիներից, • քոր և այրոց արտաքին սեռական օրգանների շրջանում, • մարմնի ջերմաստիճանի բարձրացում, • ընդհանուր թուլություն, • դաշտանային պարբերաշրջանի շեղումներ (անկանոնություն, տևողության փոփոխություն, առատություն), • անպտղություն կամ դժվարություն հղիանալու հարցում, • ցավոտ սեռական հարաբերություն, • մաշկային խնդիրներ (յուղոտ մաշկ, պզուկներ, մազակալում, մազաթափություն, պիգմենտացիա): Ախտորոշում և բուժում Այս ախտահարումների դեպքում անհրաժեշտ է դիմել գինեկոլոգի։ Ախտորոշումը կատարվում է համալիր հետազոտությունների միջոցով՝ ընդհանուր և գինեկոլոգիական զննում, ուլտրաձայնային հետազոտություն, արյան և կենսաբանական նյութերի անալիզներ, կոլպոսկոպիա, ռենտգեն, ՀՇ, ՄՌՇ, դենսիտոմետրիա և այլն։ Բուժման եղանակները ընտրվում են ըստ ախտորոշման և ներառում են․ • դեղորայքային թերապիա (հակաբիոտիկներ, հորմոնալ դեղամիջոցներ, վիտամիններ, միկրոէլեմենտներ, հատուկ սննդակարգ, ֆիզիոթերապիա), • վիրաբուժական միջամտություն, • համակցված բուժում։ Կանխարգելում Վերարտադրողական առողջության պահպանման համար կարևոր է․ • անվտանգ սեռական կյանք վարելը, • կանոնավոր գինեկոլոգիական զննում անցնելը, • հիգիենայի պահպանությունը, • հորմոնալ հավասարակշռության վերահսկումը, • առողջ սնունդ և ֆիզիկական ակտիվություն։